مقدمه ای بر فرآیند تولید سیلندر بدون درز
سیلندرهای Seamles ظروفی با مقاومت بالا هستند که برای ذخیره و انتقال گازهای فشرده مانند اکسیژن، دی اکسید کربن و نیتروژن استفاده می شوند. بر خلاف سیلندرهای جوشکاری، سیلندرهای بدون درز بدون هیچ درزی تولید می شوند که باعث استحکام و دوام بیشتر آنها می شود. آنها در صنایع مختلفی مانند مراقبت های بهداشتی، خودروسازی، هوافضا و تولید صنعتی استفاده می شوند.
در پزشکی، سیلندرهای بدون درز برای ذخیره و حمل و نقل گازهای پزشکی مانند اکسیژن و نیتروژن، که برای عملکرد امکانات بهداشتی و خدمات اورژانس حیاتی هستند، استفاده می شود. در صنعت خودرو از سیلندرهای بدون درز برای ذخیره و توزیع گاز طبیعی فشرده (CNG) استفاده می شود که جایگزین تمیزتر و کارآمدتری برای سوخت بنزین و گازوئیل است.
در هوافضا از سیلندرهای بدون درز برای ذخیره گازهای مورد استفاده برای رانش موشک استفاده می شود. مواد با استحکام بالا و فرآیند ساخت برتر سیلندرهای بدون درز آنها را برای نیازهای سفرهای فضایی ایده آل می کند.
در تولید صنعتی، سیلندرهای بدون درز برای ذخیره و انتقال طیف وسیعی از گازهای مورد استفاده در جوشکاری، ساخت فلز و فرآیندهای شیمیایی استفاده می‌شوند. آنها برای مقاومت در برابر فشار بالا و محیط های دمای شدید طراحی شده اند و آنها را برای عملیات صنعتی ضروری می کند.
فرآیند تولید سیلندرهای بدون درز شامل چندین مرحله مهندسی دقیق برای ایجاد یک محفظه قوی و قابل اعتماد است که می تواند گازهای فشرده را با خیال راحت ذخیره کند. بر خلاف سیلندرهای جوشکاری، سیلندرهای بدون درز بدون درز یا اتصال تولید می شوند که باعث دوام بیشتر و کمتر در معرض نشتی می شود.
مرحله اول فرآیند شامل انتخاب مواد با عیار بالا مانند فولاد یا آلومینیوم است که سپس حرارت داده شده و با استفاده از ماشین های تخصصی به نام سوراخ کننده به یک لوله توخالی تبدیل می شود. فرآیند سوراخ کردن یک لوله بلند با ضخامت و قطر یکنواخت ایجاد می کند که سپس به طول مناسب بریده می شود.
مرحله بعدی شامل فرآیند کشیدن می شود که در آن لوله از یک سری غلتک و سنبه عبور می کند تا قطر آن کاهش یابد و طول آن افزایش یابد. این فرآیند منجر به یک سیلندر بدون درز با پرداخت صاف تر و یکنواخت تر می شود.
پس از تکمیل فرآیند کشش، سیلندر تحت عملیات حرارتی قرار می گیرد تا استحکام و دوام آن بهبود یابد. سپس سیلندر با استفاده از تکنیک‌های مختلف آزمایش غیر مخرب تمیز و بررسی می‌شود تا هر گونه نقص یا ناهنجاری که می‌تواند بر عملکرد آن تأثیر بگذارد شناسایی شود.
در نهایت، سیلندر با یک لایه محافظ پوشانده می شود تا از خوردگی و آسیب به سطح جلوگیری شود. فرآیند پوشش شامل آماده سازی سطح، اعمال پرایمر و تکمیل با رنگ بادوام است.